İnsanlar genellikle o beş saniyeyi yakınları veya kendilerinin sağlık sorunlarında anlıyor ve fark ediyor. Çok zorlu bir süreç ve soğukkanlı, sabırlı olman gereken bir durumda nasıl olabilirim veya nasıl soğukkanlılığımı koruyabilirim düşünceleri seni yer bitirir.! Yanındaki yakının senin ile neşeli bir sohbet içerisinde konuşuyorken beş saniye sonra sedye üzerinde yoğun bakıma apar topar alınması şok etkisi veya üzücü zor anlara şahitlik ettiğin zaman dilimi o beş saniye…
Bir ince ipin üzerinde yürümeye benzer yaşam ve ölüm kaderin yazılmış alnına yönünü bulması sana kalmış.! İnsanlar neden kendinin kıymetini bilmez ki.! Canı yandığında veya ölüm döşeğin de sevdiklerine kıymet vermeye başlarlar.! Neden sağlıklı iken anlayış, sevgi, saygı verilmez ki… Hayatın gerçeklerini ve sevdiklerini ölüm döşeğine düştüğünde veya illa hasta olduğunda mı kıymet vermek gerek? Gerçekten anlamıyorum.! Çaresizlik en zoru ve en sancılısı azap gibi ne yapacağını , kime gideceğini bilemiyorsun.! Çaresiz iken birdehemen sana sırtını dönenlere ne demeli? Aman bir şey istemeden kaçalım veya gidelim görmesin demesi… Bunlar gerçekten çok acı şeyler…
Hasta hane koridorlarında çaresizce bekleyen hasta yakınlarının gözündeki hüzün anlatılmaz yaşanır. Hastalarının o koridorları ağrıları nedeniyle inlettiği sesleri var ya ilim ilim sızlatır yüreğimizi bu duygular veya bu anlar çok ağır bir o kadar çok zor ne yapılır bilinmez.!
İnci GEÇKİL
inci_9999_21@hotmail.com